Temat co miesięcznego wyzwania podany przez Rae "Czasem..."
Wszystkie prace będzie można zobaczyć na Inspirujemy
Wszystkie prace będzie można zobaczyć na Inspirujemy
Michaił Lermontow - Żagiel
Samotny żagiel w niebios toni
Bieleje na błękicie fal.
Skąd płynie? dokąd? za czym goni;
Ku jakim brzegom biegnie w dal?
Wrą fale, wicher oszalały
Ze skrzypem czoło masztu gnie...
I nie od szczęścia żagiel biały
Ucieka, nie ku szczęściu mknie !
Świetlisty pod nim szlak się pali,
Słoneczny z niebios pada pył;
On burzy wzywa z mglistej dali,
Jak gdyby w burzach spokój był.
Samotny żagiel w niebios toni
Bieleje na błękicie fal.
Skąd płynie? dokąd? za czym goni;
Ku jakim brzegom biegnie w dal?
Wrą fale, wicher oszalały
Ze skrzypem czoło masztu gnie...
I nie od szczęścia żagiel biały
Ucieka, nie ku szczęściu mknie !
Świetlisty pod nim szlak się pali,
Słoneczny z niebios pada pył;
On burzy wzywa z mglistej dali,
Jak gdyby w burzach spokój był.
o matko... chyba swojego nie wstawię.. nie pokażę...
OdpowiedzUsuńAga... ciary na dupsku to u Ciebie codzienność normalnie...
Ślinotok pełną gębą... kosmos!!!
o_O
kosmos - to doskonałeokreslnie Twoich prac... jesteś jedyną osobą oprócz kolegi z ASP (ktory tworzył czarne obrazy - fantastyczne), która tak wspaniale porusza się w 'mroku' :) jak sprawić że czarne jest przytulne? że budne jest kojące? że pogniecione wycisza?... zdradź, zdradź, zdradź... :)
OdpowiedzUsuńa swoją droga nasze prace powiny być wystanione obok siebie na podsycenie efektu.
Sliczny podróżniczy scrap!
OdpowiedzUsuńja miło jest wiedzieć że to co chcę powiedzieć, to co mówię w pracy jest odczytywane... to jest dla mnie kosmos "...pogniecione wycisza..." no zabiłaś mnie Anno ... tak się właśnie czuję... płynę spokojnie, wyciszona... w kolejną burzę...
OdpowiedzUsuń:*
ha! słusznie zrobiłam, że wsytawiłam swojego ZANIM tu przyszłam... odwaga by mi skisła... ale w sumie... co ja się będę z geniuszem scrapowym porównywać... agnieszko, na kolanach oglądam :***
OdpowiedzUsuńJak zwykle przepikne ,pomiętolone z dozą tajemniczosci,
OdpowiedzUsuńhum.
OdpowiedzUsuńtak.
jeśli kiedykolwiek miałabym szansę być kimś innym to ja bym chciała być tobą..choć na chwilkę...wleźć w twoja skórę i zobaczyć, co wywołuje u ciebie takie emocje i co robisz, e tak fantastycznie przekładasz je na papier......
podziwiam, każdy cal ciebie podziwiam.
Czasem... nie wiem, co powiedzieć...
OdpowiedzUsuńcudowna interpretacja .......
OdpowiedzUsuńPięknie i kojąco jest w tym Twoim samotnym rejsie...!
OdpowiedzUsuńależ mnie złapał za serce! świetny!
OdpowiedzUsuńCzuję w sobie trzepot mojego własnego żagla...Niesamowita praca, kojarzy mi się z podróżą i poszukiwaniem...i z mapą życia.
OdpowiedzUsuńmmm...
OdpowiedzUsuńświetny wiersz dobrałaś
co za warstwowości....
byłam...
OdpowiedzUsuńjak bym mogła to bym cała piesc wepchneła w usta zeby nie jeczec z zachwytu, ale ze nie moge wiec sobie pojekuje ( staram sie cichutko)
OdpowiedzUsuńJaka tam z ciebie scraperka.. ARTYSTKA !!!!!!!!
bo to od dawna dawna dawna sztuka jest to co robisz jak dla mnie..
pozdrawiam:*
gorgeous distressing and fabulous layers.xxx
OdpowiedzUsuńjak super poczytać coś dobrego, szkoda , ze nie w oryginale brzmi stanowczo lepiej ;-))))
OdpowiedzUsuńa scrapiszcze...jak zwykle diabelnie mistrzowskie
very very beautiful!!!!!
OdpowiedzUsuń